به گزارش شهرآرانیوز؛ پیامهایی از اهالی محله انتهای نجف۲۹ به تحریریه صدای مردم رسید که در آن از وضعیت نامناسب امنیتی و اجتماعی این محله گلایه کرده بودند. مردم در این پیامها از تبدیل شدن محلهشان به یکی از پاتوقهای اصلی موادفروشان و مصرفکنندگان مواد مخدر، بهویژه مواد صنعتی، شکایت داشتند. خبرنگار ما با حضور در محل، پای درددل اهالی نشست تا ابعاد این معضل اجتماعی را بررسی کند.
یکی از ساکنان محله، از نگرانیهای روزمره ساکنان این محله اینطور میگوید: اینجا همیشه یکی از مناطق پرمسئله بوده و متأسفانه سابقه تاریخی بدی دارد. قبلا افرادی که به فروش مواد معروف بودند در این منطقه زندگی میکردند، اما اکنون اوضاع بدتر شده است. تعداد فروشندهها و مصرفکنندهها بیشتر شده و اینجا به یک کلونی تمامعیار برای این افراد تبدیل شده است. مردم اینجا دیگر حتی جرئت ندارند شبها در کوچه قدم بزنند.
این شهروند در ادامه میگوید: این معضل بهویژه برای کودکان این محله تأثیر مستقیمی دارد. کودکی که به صورت مستقیم شاهد مصرف مواد افراد در گوشهوکنار کوچههاست چطور آیندهای میتواند داشته باشد؟
یکی از مادران که فرزندش در همان نزدیکی به مدرسه میرود، دراین باره میگوید: بچههایمان در این محله، روزانه در معرض خطر هستند. این افراد در کوچهها تردد دارند و ممکن است بهراحتی مواد به بچهها بدهند یا حتی آنها را درگیر کارهایشان کنند. ما نمیتوانیم همیشه مراقب بچهها باشیم. از مسئولان میخواهیم که به این وضعیت رسیدگی کنند. این شرایط نهتنها آینده فرزندان ما، بلکه آینده این شهر را تهدید میکند.
یکی دیگر از اهالی محله که با خبرنگار ما صحبت میکند، به نبود امکانات زیرساختی در این منطقه اشاره میکند و میگوید: این محله هیچ امکاناتی ندارد. شبها تاریکی مطلق است و چند چراغ کمسو وجود دارد، این تاریکی سبب شده این افراد در سایه چراغها راحتتر کارهایشان را انجام دهند. اگر شهرداری اینجا را آسفالت و روشنایی نصب کند، این منطقه دیگر جای امنی برای این افراد نخواهد بود. علاوه بر این، حضور مستمر نیروی انتظامی میتواند این معضل را کاهش دهد.
یکی از فروشندگان محلی که سالها در این محله کار کرده، از تأثیرات اقتصادی این معضل میگوید: اینجا دیگر جایی برای زندگی نیست. خانوادهها یکی پس از دیگری خانههایشان را میفروشند و میروند، اما، چون همه میدانند این محله به پاتوق موادفروشان تبدیل شده، قیمت خانهها هم پایین آمده است. من خودم به فکر فروش مغازهام هستم، چون دیگر مشتریای نداریم و اوضاع هر روز بدتر میشود.
ساکنان این منطقه خواستار اقدام فوری مسئولان هستند و تأکید دارند که هماهنگی بین دستگاههای مختلف میتواند این معضل را کاهش دهد. یکی از فعالان محلی دراینباره میگوید: ما آمادهایم نامههای استشهادی جمع کنیم و این معضل را به گوش شهردار و اعضای شورای شهر برسانیم. اگر شهرداری در کنار نیروی انتظامی و دادستانی، طرحی برای روشنایی معابر و بهبود زیرساختها اجرا کند، بسیاری از مشکلات حل میشود. اینطور که نمیشود زندگی کرد. اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، عواقب آن برای همه مردم مشهد خواهد بود.
محسن قرهخانی، معاون فنی و اجرایی منطقه۲، در واکنش به مشکلات مطرحشده از سوی شهروندان انتهای خیابان نجف۲۹، توضیحاتی ارائه میدهد. وی دراینباره میگوید: این موضوع که تنها با آسفالتکردن و ایجاد روشنایی مشکل حل میشود، چندان منطقی به نظر نمیرسد. به عنوان نمونه، کنار پل خادمالشریعه روبهروی پلیسراه بزرگراه پیامبر اعظم (ص)، شبها مشکلاتی از این دست وجود دارد. زمینهای انتهای خیابان نجف۲۹ در مالکیت شخصی قرار دارند و ساختوساز در آن انجام نشده است. تا زمانی که معبر این منطقه شکل نگیرد، امکان آسفالتکردن وجود ندارد.
وی تأکید میکند: جمعآوری افراد بیخانمان و معتادان متجاهر در این منطقه نیاز به همکاری نیروی انتظامی دارد. اگر گشتهای نیروی انتظامی بهطور مستمر در این محل حضور داشته باشند و منطقه را برای معتادان ناامن کنند، این افراد دیگر تجمع نخواهند داشت. قرهخانی در پایان تصریح میکند: هر زمان که در زمینهای این منطقه ساختوساز صورت بگیرد و معبر آن شکل بگیرد، شهرداری صددرصد آماده آسفالت و بهبود زیرساختهای این منطقه است.
وضعیت بحرانی انتهای نجف۲۹ تنها نمونهای از مشکلاتی است که در برخی از مناطق حاشیهای شهرها رخ میدهد. حل این معضل نیازمند هماهنگی و همکاری میان دستگاههای مختلف است.
دادستانی، نیروی انتظامی و شهرداری باید هرچه زودتر در اقدامی هماهنگ، امنیت این محله را تأمین کنند، خیابانها را آسفالت کنند و با ایجاد حضور مستمر نیروهای انتظامی، امنیت و آرامش را به این محله بازگردانند.